بررسی حساسیت و ویژگی تست پروکلسیتونین در تشخیص سپسیس نوزادان بستری در بیمارستان شهدای تجریش در سال ۱۳۸۶

سابقه و هدف: سپسیس یک وضعیت بالینی بحرانی است که در اغلب موارد در اثر عفونت های باکتریایی، ایجاد شده و با مرگ و میر بالایی همراه است. پیش آگهی این بیماری با درمان به موقع با آنتی بیوتیک ها ارتباط داشته و شرط درمان سریع آن، تشخیص به موقع می باشد. از آنجا که تشخیص قطعی سپسیس با انجام کشت خون صورت می گیرد و این تست معمولاً زمان بر است، برخی ازنشانگرهای بیوشیمیایی برای تشخیص سریع سپسیس مورد بررسی قرار گرفته اند که پروکلسیتونین (pct) یکی از این نشانگرهاست. این تحقیق با هدف تعیین حساسیت و ویژگی pct در تشخیص سپسیس نوزادی انجام شد. مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی در بیمارستان شهدای تجریش، 76 نوزاد مشکوک به سپسیس وارد مطالعه شدند. از آنها نمونه خون برای کشت خون و اندازه گیری pct اخذ گردید و پس از مقایسه مقادیر pct با نتایج کشت خون، حساسیت و ویژگی pct در تشخیص سپسیس نوزادی و همچنین میزان توافق آن با کشت خون تعیین شد. یافته ها: در 8 نوزاد (5/10%) کشت خون مثبت بوده و نتیجه تست pct در 45 نوزاد (2/59%) مثبت گزارش شد. حساسیت و ویژگی pct در تمام نوزادان به ترتیب 75% و 6/42%، در نوزادان 48 ساعته و کمتر 100% و 5/22% و در نوزادان با سن بالاتر از 48 ساعت 4/71% و 4/71% بود. نتیجه گیری: مجموع یافته های این مطالعه نشان داد که از pct می توان برای تشخیص سپسیس در تعداد قابل توجهی از نوزادان مبتلا استفاده کرد. لیکن ویژگی آن پایین بوده و امکان تشخیص افراد سالم با محدودیت همراه است. محققین این مطالعه، از ارزش pct به عنوان جزئی از بررسی تشخیص سپسیس حمایت کرده و انجام مطالعات بیشتر در این زمینه را برای رسیدن به نتایج قطعی تر لازم می دانند.